menangislah~

malam ini sy menangis...dan menangis...

bile sy menangis..sy rase sgtlah lege...

ntah knape sy rase sebak malam nii....

sayu dan sunyii...

sejak2 ni..sy slalu tipu diri sy sndiri...

sy berpure2 ketawe..padahal hati sy sgt sakit...

sy senyum padahal hati sy terluke....

sy nyanyi,,padahal hati sy menangis..

sy tak faham..

knape kite sume perlu ade kenangan??
knape adenye perpisahan?? 
sy tak suke perpisahan..
perpisahan itu satu penyeksaan bagi sy..

kdg2 sy rase sy tak perlukan kenangan..

sbb sume kenangan itu sbnarnye 1 kehilangan buat sayee..
sy benci pade kenangan...

sy merasekan ape saje yg sedang sy lalui skrg..

ianya akan meninggalkan sy suatu mase nnti...

jadi..stiap mase sy kne bersedie untuk kehilangn sesuatu...

sbnarnye...sy sgt takut kehilangn sesuatu...sy sgt takut..
sy tak sanggup..sbb sy sgt sensitif pada hakikatnye..

tp..sy tak berdaye utk halngnyee...melainkan..

sy hanye..menerime sesuatu kehilangan sbgai satu suratan yg telah tertulis buat sayee...

walaupun hati sy tak kuat...sy akan cube pakse diri sy sndiri..

utk belajar kehilangan sesuatu yg sgt sy sygi......

sume tu pasti akan berlaku...sy percayee pade itu...